afbeelding rechts: Korte celdraadjes van Actinotaenium geniculatum op cellen van een Sphagnum-blaadje.
(Vaag op de achtergrond zijn de twee celtypen te zien die kenmerkend zijn
voor Sphagnum, nl. levende, groene cellen, afgewisseld met dode,
doorschijnende cellen). De afgebeelde cellen van Actinotaenium geniculatum meten ongeveer 8 bij 5 µm. |
detail met Actinotaenium geniculatum |
Extreem lange cellen kunnen worden aangetroffen bij soorten van de geslachten Closterium en Pleurotaenium. Soorten als Closterium turgidum en Pleurotaenium nodulosum bijvoorbeeld, kunnen wel meer dan een millimeter (1000 µm) lang worden. |
|
(vindplaats: ‘De Haak’ bij Zegveld). |
Twee gepaarde cellen van Xanthidium octocorne (gefotografeerd kort na celdeling) naast een semiceltop van Pleurotaenium coronatum (var. robustum). De celdimensies (lengte x breedte) van X. octocorne zijn ca 25 x 20 µm (exclusief stekels); die van P. coronatum ca 600 x 55 µm. |
Groot in twéé dimensies zijn met name de cellen van veel Micrasterias-soorten, waaronder de wijd verbreide soorten M. thomasiana en M. rotata. Ook enkele tropische soorten vallen op door hun forse afmetingen |
|
rechts: Micrasterias laticeps (ca 100 x 160 µm) met ernaast een kleine, ongespecificeerde Staurastrum-soort (in top-aanzicht) en een draadvormige kolonie van Teilingia granulata (celafmetingen ca 7 x 7 µm) |
(vindplaats: ‘Crique Yiyi’ in Frans Guyana).
|
Ook bínnen het genus Micrasterias komen grote verschillen in celgrootte voor, zoals hieronder geïllustreerd. | |
(vindplaats: ‘Crique Yiyi' in Frans Guyana)
|
Micrasterias torreyi (var. curvata), |